Ze kwamen elkaar weer tegen in Antwerpen, waar ze hun kinderen toevallig naar dezelfde crèche brachten. Door hun internationaal georiënteerde muziekcarrière, waren Ewoud Mahler en Lev Adamov elkaar een tijdje uit het oog verloren. Maar die ontmoeting tussen de twee violisten resulteerde in een hernieuwd samenspel in onze kerk op 15 december jl.: een concert van wereldklasse!
Op deze derde Adventszondag speelden de twee strijkers dat het een lieve lust was. Virtuoos, vrolijk, ontroerend, meeslepend. Daarbij leidde Ewoud Mahler ons op onderhoudende wijze van Telemann naar Leclair en Wieniawski, de ‘Paganini uit Polen’. Voordat we het wisten, klonken al de bekende slotnoten van Mozarts Alla Turca… Adembenemend om naar te luisteren, prachtig om naar te kijken!
Net als vorig jaar genoot een volle kerk van twee getalenteerde artiesten en kon ‘De Oude Lambertus’ zich even meten met vermaarde concertzalen, elders op de wereld…
Fragmenten van het concert zijn op film vastgelegd door Rob en Mijke Pol, die werken aan een korte introductiefilm van onze kerk. Naar verwachting kunnen we eind van dit jaar het resultaat bekijken. In de komende seizoenen zullen we hen vast nog eens ontmoeten in onze kerk.
De dienst, op de dag waarop Nelson Mandela werd begraven, werd door Joeke Wiechers omlijst met prachtige teksten. De tot nadenken stemmende woorden “dat het niet de duisternis is, maar het Licht in ons, wat we het meeste vrezen“, maakten het kerkelijke uur tot een verrijkende ervaring. “Muziek kan ons optillen naar een andere orde. Muziek is bij uitstek in staat om emoties los te maken, van tranen tot kippenvel…”, aldus Joeke in haar voordracht. Ik sluit me er van harte bij aan. Volgend jaar weer?
Carina Harms
