Stijn Fens, volgens eigen zeggen ‘ongeneeslijk katholiek tot zijn laatste snik’, journalist bij Trouw en zoon van gelauwerd literatuurcriticus Kees Fens, hield op 14 mei in Engelen de vierde ‘Preek van de Leek’.
Uitgangspunt van zijn preek is de verdeeldheid tussen katholiek en protestant in het licht van Johannes 17 vers 21: “Laat hen allen één zijn, zoals u in mij bent en ik in u, laat hen ook zo in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden.”
Als kleine jongen had Fens geen idee wat protestanten waren. Hij verhaalt over zijn katholieke jeugd met katholieke scholen, zondags kerkbezoek, misdienaarschap en: na de kerk patat! Zijn werkzame leven begint als hij 23 is, bij KRO’s Kruispunt, destijds nog een ‘katholieke reservaat’. ‘En soms traden daarin ook protestantse kerkleiders op. Aardige, nuchtere mensen die veel minder gebruik maakten van het woordje ‘eigenlijk’: het meest katholieke woord in de Nederlandse taal.’
Voor Trouw is hij inmiddels bij veel protestantse vieringen geweest en ‘is hij van ons gaan houden’. Van ons geloof in een betere wereld en van ons zingen! Maar ondanks de neiging van zowel katholieken als protestanten om liturgisch op elkaar te willen lijken, blijven er duidelijke verschillen. Hij citeert Herman Finkers die het als volgt samenvat: ‘Zij (protestanten) willen er wijzer van worden, iets leren. En dat is natuurlijk iets anders dan het eren van het geheim achter alle dingen.’ Fens pleit ervoor de verschillen in stand te houden en de eenheid in andere dingen te zoeken. ‘Om het maar eens plat te zeggen: als er brood over is van het avondmaal kun je dat bij wijze van spreken voeren aan de vogeltjes, bij hosties die over zijn na de eucharistie is dat ondenkbaar.’
Zijn appèl aan alle christenen -‘soms oud, maar vaak eeuwig vitaal’- is om zich eensgezind in te zetten voor de belangrijkste opdracht uit het Mattheus evangelie: samen strijden voor een duurzame wereld met rechtvaardige verdeling van rijkdommen, samen zorgdragen voor een gastvrij welkom aan vluchtelingen. ‘De rest is luxe-oecumene.’
De vierde preek van de Leek was opnieuw bijzonder geslaagd! Humoristisch, onderhoudend, protestants helder en goed van duur. Fens had dan ook zijn best gedaan de ideale lengte van een katholieke preek, 7 minuten, op te rekken tot protestantse proporties. Zij het niet tot de veronderstelde lengte van minstens 30 (!) minuten… Met dank!
Carina Harms
Frits Kool (l), organisator; Stijn Fens en Frederik de Bruijne (r), inleider
